Powstawanie bryzy możemy zaobserwować latem nad morzem lub dużym jeziorem przy ciepłej słonecznej pogodzie. Wiatr wyraźnie w ciągu doby zmienia swój kierunek. W dzień wieje od morza w stronę lądu,  a w nocy odwrotnie: od lądu w kierunku morza.  Przyczyną powstawania bryzy są prądy konwekcyjne.  W ciepły słoneczny dzień ląd ogrzewa się szybciej niż morze (ciepło właściwe piasku wynosi jedynie 600 a wody 4200). Ciepłe powietrze znad lądu unosi się (w obszarach przybrzeżnych wytwarza się różnica ciśnień),  a na jego miejsce napływa chłodne powietrze znad morza. Wieje wówczas wiatr od morza. Jest to wiatr miejscowy zwany bryzą dzienną (morską).  Ląd ogrzewa się szybciej, ale ochładza się również szybciej niż morze. Nocą Morze jest cieplejsze niż ląd. Ciepłe powietrze znad morza unosi się (wytwarza się gradient baryczny skierowany z lądu w stronę morza), a na jego miejsce napływa znad lądu powietrze chłodniejsze.  Wieje wówczas wiatr od lądu w stronę morza.  Jest to bryza nocna (lądowa). Bryza ta jest o wiele słabsza i ma mniejszy zasięg niż bryza morska z powodu mniejszych różnic temperatury pomiędzy lądem a morzem w nocy. Podczas bezwietrznej pogody w dużych miastach dachy, ściany domów i jezdnie nagrzewają się szybciej niż grunt oraz trawa.  Słabe wiatry wieją w dzień z terenu otaczającego miasto ku jego centrum. Zjawisko to nazywamy bryzą miejską. Podobna do bryz cyrkulacja powietrza zachodzi także latem na polu w pobliżu lasu. Podczas pięknej pogody w dzień w polu wieje wiatr od strony chłodniejszego lasu,  a na wysokości koron drzew zachodzi ruch odwrotny.  W nocy jednak odwrotny kierunek nie istnieje z powodu opadania zimnego powietrza z wierzchołków koron pod okap drzewostanu, co wyrównuje różnice temperatur.  Na podobnej zasadzie powstają monsuny oraz wiatry górskie i dolinne.